Şevin hene nig didin erdê, nameşin; di cî de dijmêrin. Şevin hene ji destpêkeke tarî derdikevin, şeveqan derbas nakin; di zilomateke reştir de noq dibin. Şevin hene asîmanan dagir dikin û li ser devê şênî û maliyan wekî hûtên heftserî rûdinin. Şevin hene nabihurin, naterqizin; xatirxwestinê nizanin. Şevin hene …
Zêdetir BixwîneCeriboka Şevê – Mervan Serhildan
