CÎHAN ROJ Ber bi cîyekê ve çû. Li wî cîyê dişibîya askorekê, li ser kursî rûnişt. Çantê xwe ji mile xwe kir, ew danî ser kursîyê li kêlek. Hesabê wî kiribû ew bû ê kes nehata li ser kursîyê li kêlek rûnenişta! Çavên wî li istasyona ‘trêna reş’ bû; hewl dida çîrok, roman û helbestên li wan îstasyonan qewimîbûn ên xwendibûn bîne bîra xwe! Ji nişka ve kesek, …
Zêdetir BixwîneSOREMOR
