Go, kalekî her-roj gopalê xwe dida destê xwe dihat ber rodera mektebê disekinî, çavên xwe dukuta hundur, guhê xwe dida ser dersdar û şagirtan, êpêceki şûnda dikire axînî, ofînî , sê caran gopalê xwe li erdê dixist , mîna mirovê bargiran hêdî-hêdî diçû ser topikê rex merzel û demeke dirêj …
Zêdetir Bixwîne