Şerebvexwarek û meleyekî dîndar li ser hela û heramiya şerebê munaqeşe dikin. Şerabvexwar ji melê re dibêje :
« Mele, bi Qurana ku te xwendiye, şerab ne heram e. Çima dê şerab herem be ? Ma ew ji demûşa tiriyê çêdibe, na ? Dema miro tirî dixwe ne heram e. Demûşa wê vedixwe, ne heram e, lê dema şerabê vebixwe heram e ? Heru jî, ji tirî çêdibin. Bi Qurana ku te xwendiye, di nav wan de tu ferq tune lo ! »
Li ser van gotinan, mele dike ku dîn bibe û êrîşsê şerabvexwar dike :
« Ma zindîq herê welle, dema herdu jî, ji tirî bin dibin yek ? Wê çaxê şîr û mîza diya te jî yek in, herdu jî ji laşê diya te derdikevin. De here mîza diya xwe vexwe !
