Yekî destgirtî û çavteng cara pêşî ku ji xwe re cotek solên (qundere) nû kirî. Rabû çû nav zadê xwe, da ku li rewşa wî binere.
Ev demek dirêj bû, ku baran nehatibû. Lê piştî ku giha nav zad, baraneke xurt dest pê kir. Mêrik li ber sola xwe ket, ku biqete.
Wî berê xwe da ezman û bangî Xwedê kir: “Xwedêyo, ez bêjim bila baran neyê, zadê min şîn nabe û mala min wê xerab bibe. Û ez bêjim bila baran bê, sola min a nû wê bilewite û biqete. Hema ya rebî, tu rihê min bistînî û min ji vî halî xelas bikî.”
