Îbrahîm Goranî (1616 Şehrezûr – 1690 Medîne) alimê mezheba şafiî û nivîskarekî kurd e. Navê wî Îbrahîm bin Hesen bin Şihabedîn el-Goranî eş-Şehranî eş-Sehrezûrî ye. Leqeba wî Burhanedîn e. Navdankên wî Ebul-Îrfan, Ebû Îshaq û Ebû Mihemed e.[1]
Îbrahîm Goranî perwerdehîya xwe pêşyê di nav malbata xwe de girt, piştî demekî diçe Medîneyê bicîh dibe. Li Medîneyê li cem alimên mezin dersên olê û fenê yên weke fiqih, mentiq, hedîs û matematîkê hîn dibe. Îbrahîm Goranî gellekî pirtûk jî nivîsandîye tê gotin hêjmara pirtûkên wî 80 ne Lê hemî vê gavê tunene.
Pirtûkên Goranî
- 1-İbda-un-ni’meti bi-tahkîki sebk-ir-rahmeti,
- 2-İthaf-ul-halef bi-tahkiki mezheb-is-selef,
- 3-İthâf-uz-zekî bi-şerh-it-tuhfet-il-murseleti ilen-Nebiyyi,
- 4- El-İsfar an asli istihareti a’mal-il-leyli wen-nehar,
- 5-lşrak-uş-şems bi-ta’rîf-il-kelimat-il-hams,
- 6-El-İlan bi-def’it-tenakudı fî sûret-il-a’yan,
- 7-A’mal-ul-fikri ver-rivayât fî şerhi Hadîsi “İnnemel-a’malu bin-niyyat”,
- 8-El-İlmam,
- 9-İmdâdu zev-il-isti’dad,
- 10-İnba-ul-enbâi alâ tahkîki i’rabu La ilahe illallah,
- 11-Tekmîl-ut-ta’rîf,
- 12-Tenbîh-ul-ukûl,
- 13-El-Cewab-il-meşkûr anis-sual-il-menzûr,
- 14-Şevarik-ul-envar fil-meslek-il-muhtar,
- 15- Diyâ-ul-misbah fî şerhi Behçet-il-ervah,
- 16- Kasd-us-sebîl ilâ tevhîd-il-hakk-ıl-wekîl,
- 17-El-Kavl-ul-mübîn fî mes’elet-it-tekwîn,
- 18-El-Lem’ at-us-seniyye fî tahkîk-il-ilkai fil-emniyeti,
- 19-El-Levami’ul-lealî fil-erba’în-el-avalî,
- 20-Mesalik-ul-ebrar ilâ ehadîs-in-nebiyy-il-muhtar,
- 21-Meslek-ul-i’tidal ila ayeti halk-il-a’mal,
- 22-El-Meslek-ul-celî fî hukmi şath-il-welî,
- 23-Meslek-us-sedad ila mes’eleti halk-il-ibad,
- 24-El-Meslek-ul-garîb, ilâ sualat-il-habîb,
- 25-Matla’ul-cûd bi-tahkîk-ıt-tenzîh fî vahdet-il-wucûd,
- 26-En-Nebras li-keşf-il-iltibas,
- 27-Şerhu Kasîdet-il-Endelusiyye,
- 28-Şerh-ul-Avamil-il-Curcaniyye,
- 29-Şerh-i akidet-is-sahîha.
Çavkanî
- ↑ Esma-ul-meellifîn cild-1, r. 35
