Ebû’l Hesen Seyfûdîn Amîdî yan jî bi tenê Amîdî (z. 1156 Amed – m. 1233 Şam) feqîh, û kelamzanekê navdar ê Amedê ye ku bi eslê xwe kurd e.[1] Ew zanayekê fiqhê Şafiî ye ko bizav kirîye bi rêya zanistê kelamî fiqh û şerîetî li hev biîne.
Yek ji zanayên sedsala 12em tê nirxandin. Zêdetirî 20 berhemên wî hene. Xebatên xwe li ser fîlozofî, hedîsên pêxemberê Îslamê, dîrok, fiqihê û mentiqê bi kar aniye.[2]
Berhem
Dihêt gotin ko berhemên Amîdî yên li ser kelam, fiqih û mentiqê nêzikî 20an in, lê îro hemî li ber destan nîne. Ên ko hene ev in[3]
- Xayet-ul-meram fî ilm-ul-kelam,
- Deqaiq-ul-heqayiq fil-hikme,
- Îhkam-ul Ehkam,
- Ebkar-ul-efkar fî usûliddîn,
- Xayet-ul-emel fî ilm-il-cedel,
- Rumûz-ul Kunûz,
- Menaih-ul Keraîh,
- Kitab-ul-Bahir fî ulûm-il-ewail wel-ewaxir,
- Munteh-es-salik fî ruteb-el-mesalik,
- Munteh-es-sûl fî ilm-el-usûl,
- Kitab-ul-mubîn fî şerh-el-meanî el-hukema we-l-mutekellimîn,
- Et-Tercihat fî-l-Xilaf,
- El-Muaxizat fi-l-Xilaf,
- Lubab-ul-elbab,
- Et-teilîqat-us-sexîre we-l-kebîre fî-l-xilaf.
Çavkanî
- ↑ http://www.diyanetislamansiklopedisi.com/amidi-seyfeddin/
- ↑ Îbn Xelikan, Mirina Zedegan
- ↑ http://www.ehlisunnetbuyukleri.com/Islam-Alimleri-Ansiklopedisi/Detay/AMIDI/2346
