Nivîskar Ibrahîm Qasim, pirtûkxaneya bavê wî ya ku bi berhemên klasîk dagirtî bû, bala wî kişand û bi saya ewê pirtûkxaneyê fêrî xwendin û nivîsîna bi zimanê kurdî bû.
Di sala 1978’an de dest avêt pênûsê û hestên xwe di malikên helbestê de bi cih kirin. Hevdemî nivîsînê, tevlî kombûn û rêxistinên rewşenbîrî jî bû û gelek çalakiyên wêjeyî li dar xistin.
Hetanî aniha 5 pirtûkên wî hatine çapkirin: der barê helbesta kurdî de du lêkolîn û sê berhevokên helbestan.
Di sala 1961’ê de li gundê Hemze Begê yê Devera Koçeran ji dayîk bûye û aniha li Dêrika Hemkoyê dijî. Ew aniha Endamê Desteya Rêvebir a Yekîtiya Nivîskarên Kurdistana Sûriyeyê ye.
Helbesteke Wî:
Serî Derxe
Dîsa werim ba te ez
Dê bijîm jîna te ez
Li ser sînga wekî rok
Dîsa dê binalim ez
Eger tu yara min bê
Hebûn û navêt min bê
Dilbera dilê min bê
Xencer di canê min bê
Ser kete nava porê
Noq girtiye bi zorê
Dil herfî û helya
Di vê jîna wek gorê
Binê gera pir tarî
Bê ziman û zeharî
Serî hilde binêre
Wer mêze ke vî halî
Serîhildan çawa ye
Çi hatiye çi maye
Di şikefta pir tarî
Wek şikefta cina ye
Serî gêj e ranabê
Ku cîhan tev xirabê
Her du çokên min şikandin
Halê me wê çawa bê
Ey keça porî pir bir
Têlên dilê min qot kir
Te dame ber sîngên xwe
Te ev canê min sot kir
Eger xebat wiha bê
D’ binê şikeft û gera bê
Tirs ji kî ye birader
Ev dijmin qet ranabê
Tirsonekê bêzirav
Ev şaxê te çi belav
Serî derxe j’ bin porê
Ber çavên te bû gerav
Serî d’ bin porê maye
Pişt li te pir tewaye
Li pêşî çavên dijmin
Karê te tev xuya ye
Serî hilde û bitirse
Ji xwe re tu bipirse
Ji dijimin xwe biparês
Dijiminê te ne qels e
Hene di nav we de pir caş
Hember we xwe dikin baş
Xwefirotiyê dijimin
Xebatê ew didin paş
Xweşik ew tên naskirin
Dema tê barê mezin
Ser pişta wan giran e
Lewra bi lez direvin
