Dengbêj Naîf Munisî, diyar kir ku ew di sala 1959’an de li gundê Munisî yê bi ser Hezroya Amedê hatiye dinê û di sala 1968’an tevî malbata xwe li Amedê bi cih dibin. Denbêj Munisî anî ziman ku dema dengbêjên heremên Serhedê û Amedê dihatin gel hev ew jî tim li civata wan rûdinişt û wiha peyivî: “Dengê dengbêjan û kilamên wan bi min xweş dihatin ez diçûm li cem wan rûdiniştim. Ji ber xweşbûna kilamên wan min soz da xwe ku ez jî bibim dengbêj. Di vê navberê de min herî zêde rehmetî Dengbêj Salihê Beynatê nas kir. Min xwe pê da nasîn. Piştî jê re got ez dixwazim bibim dengbêj wî gelek kêfa xwe ji min re anî. Eşqa kilaman û dengbêjiyê bi min re çêbû. Hinek dem derbas bû, ez li pey dengbêj Salihê Beynatê her tim radibûm diçûm gundê Beynata Farqînê û li cem wî dimam. Ez li Derê Mêrdînê li qamyonan siwar dibûm, radibûm diçûm li Farqînê peya dibûm. Min ji navenda Farqînê dida rê ez di riya çiya de diçûm gundê Beynatê. Ji bo ez bibim dengbêj bi dehan kilometre dimeşiyam û min li çiya û berfê dida xwe digihand gundê Beynatê.”
Dengbêj Naîf Munisî ji zarokatiya xwe ve denbêjiyê dike. Dema ew hêj zarok e kilamên dengbêjiyî tesîrê lê dikin û ji bo bibe dengbêj tim tevlî civatê gundan û mezinan dibe û her tim li dîwanên dengbêjan cihê xwe digire.
